4th INTERNATIONAL VIDEO POETRY FESTIVAL athens SAT.19.12.2015 Free Theatre EMBROS starts 18.00

still image by Javier Sandoval Denmark

still image by Cristina Bustamante Mexico

still image by Cristina Bustamante Mexico

still image by Eric Joris and Lies van der Auwera Belgium

still image by Aggeliki Bozou Greece

still image by Maria Manasterny Germany

still image by George Kalogeropoulos Greece

still image by Yliya Vritna Slovenia

still image by Diana Taylor UK

still image by Celia Parra Diaz Spain

The +Institute [for Experimental Arts] and 
VOID NETWORK
present
4th International
Video Poetry Festival 
sat.19.12.2015 athens
starts 18.00
Free Theatre Embros 
[RigaPalamidi2 / Psiri area] 

The Institute for Experimental Arts and Void Network create a meeting point for more than 90 artists from 25 countries presenting for 4th year at the Free Self organized Theatre Embros an audiovisual international festival for contemporary poetry, video art, music and performances

To + Iνστιτούτο [Πειραματικών Τεχνών] και το ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ δημιουργούν ένα σημείο συνάντησης 90 καλλιτεχνών από 25 χώρες, παρουσιάζοντας για 4η χρονιά στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ ένα διεθνές οπτικοακουστικό φεστιβάλ για την σύγχρονη ποίηση, το video art, την μουσική και την performance. 

VIDEO POETRY
USA Adrian Frost | Amaranth Borsuk and Andy Fitch |Beata Pozniak | Dave Bonta Joan Gelfand | Lavinia Roberts | Lisa Seidenberg | Matt Mullins | Jim Daniels Cindy St. Onge | Adrian Garcia Gomez and C.O. Moed CANADA Sam Luk BRASIL Bagadefente | Junior Bellé | Krefer Kre Fer MEXICO Paola Nepita Plascencia | Cristina Bustamante | César Flores Correa COLOMBIA Catalina Giraldo Vélez UK Diana Taylor | Dina Kafiris | Eleni Cay | Elizabeth Carlyon | James Starkie | Mab Jones | Daniel O’Donnell-Smith | Joseph Stacey GERMANY Stephan Groß | Susanne Wiegner | Maria Manasterny | Justine B.Bauer | Clara Wieck | Ana Maria Vallejo Brenda Lien | Anna-Maria Schneider FRANCE Eric Sarner | Vincent Pouplard | Yves Bommenel SPAIN Rrose Present Santiago Parres | Valentina Alvarado | Hernán Talavera | Eduardo Yagüe | Celia Parra Díaz ITALY Puccio Chiesa | Dimitri Ruggeri GREECE Douros Vassilis & Zoumba Dora | Thanasis Panou | Vassilis Karvounis Anastasia Christopoulou | Aggeliki Chatzi | Aggeliki Bozou | Stelios Oikonomidis |Evi Stamou | Gerorge Kalogeropoulos | Bill Psarras ISRAEL Avi Dabach | Dr Efrat Mishori & Dana Goldberg IRAN Maryam Fathollahi DENMARK Javier Sandoval PORTUGAL Inês von Bonhorst BELGIUM Eric Joris and Lies van der Auwera Frank Messely RUSSIA Kirill Adibekov ARGENTINA Laura Focarazzo SLOVENIA Yuliya Vrotna NETHERLANDS Sytse Jansma AUSTRIA Sigrun Höllrigl & George Chkheidze
supported by Moving Poems

PERFORMANCE ART
ANTIGONE & TEIRESIAS Adrian Frost (USA)
ΜΥΣΤΙΚΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ Ζαχαρίας Στουφής
ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΕΝΘΟΥΣ Όλγα Ευαγγελίδου
THE METAMORPHOSES Puccio Chiesa (ITALY)

LIVE POETRY
ΘΑΝΟΣ ΑΝΕΣΤΟΠΟΥΛΟΣ 
Sam Luk (CANADA) . Yuliya Vrotna (UKRAINE)
Eric Sarner (FRANCE) 
Σίσσυ Δουτσίου + Venus Melena
Κατερίνα Ζησάκη . Γιάννης Ραουζαίος
Τατιάνα Σκανάτοβιτς + Βαγγέλης Σαγρής 
Τάσος Σαγρής . Πόππη Δέλτα . Erina Espiritu
Ιωάννα Γαϊτανάρου . Frantzesca Averbach

SOUNDSCAPES:  
JUNIOR X . WAR

πληροφορίες:
http://www.theinstitute.info  
http://voidnetwork.blogspot.com

"Οι Mέρες της Οργής: Για την επίθεση στο Παρίσι και τον πόλεμο που μαίνεται" Κενό Δίκτυο

ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ
[Θεωρία, Ουτοπία, Συναίσθηση, Εφήμερες Τέχνες]
http://voidnetwork.blogspot.com

Οι Mέρες της Οργής: Για την επίθεση στο Παρίσι και τον πόλεμο που μαίνεται

«Όχι μόνο η λογική των αιώνων αλλά και η παράνοια τους πέφτει πάνω μας» , Φρίντριχ Νίτσε

Μπορεί να μιλήσει κανείς για τα γεγονότα στο Παρίσι χωρίς να πει απλά τα αυτονόητα; Έχουν πάντως και τα τελευταία τη σημασία τους, τουλάχιστον ως αφετηρία.
Σε συνάρτηση με την επίθεση που έγινε στον Λίβανο πριν λίγες ημέρες, η πολύνεκρη επίθεση στο Παρίσι επιβεβαίωσε κάτι που γνωρίζαμε ήδη: η ζωή των «Δυτικών», ό, τι και να σημαίνει πλέον αυτός ο όρος, βαραίνει περισσότερο από των υπολοίπων λαών ή για την ακρίβεια των λαών που συνθέτουν τον «Τρίτο Κόσμο». Είναι αν μη τι άλλο θετικό ότι αυτή η ασυμμετρία στην αξιολόγηση της ζωής παρατηρείται και από μη ιδιαίτερα πολιτικοποιημένους ανθρώπους. Επίσης, αν και ως διαπίστωση δεν αρκεί για να εξηγηθούν οι μαζικές δολοφονίες, τουλάχιστον βοηθάει να καταλάβουμε γιατί κάποιοι, κάπου μπορεί να αισθάνονται ένα αίσθημα δικαίωσης.

Αν πάντως θέλουμε να αναλύσουμε σε βάθος το φαινόμενο της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας πρέπει να αποφύγουμε δυο αναγωγές: πρώτον, να ρίξουμε το ανάθεμα στον «Ισλαμοφασισμό» και ακόμα χειρότερα «στο Ισλάμ»· δεύτερον, αφού φυσικά καταδικάσουμε με αποτροπιασμό την επίθεση, να πούμε ότι «φταίνε οι Αμερικάνοι» ή, λίγο πιο ραφιναρισμένα, ο Ιμπεριαλισμός. Όχι ότι αυτές οι θέσεις είναι λάθος. Αν και η έννοια του Ισλαμοφασισμού δεν βοηθάει πολύ, είναι ξεκάθαρο ότι το Ισλαμικό Κράτος διακονεί τον αυταρχισμό και εχθρεύεται τη διαφορετικότητα. Εξίσου σαφές είναι ότι η θρησκευτική πίστη υποδαυλίζει και επικυρώνει φαντασιακά τη βία του εν λόγω μορφώματος· η επίθεση στο Παρίσι άλλωστε δεν είναι το πρώτο έγκλημα που γίνεται στο όνομα ενός Θεού. Το να αποσπάσουμε όμως μια ουσιοκρατικά οριζόμενη «θρησκεία» από τα ιστορικά, κοινωνικά και πολιτικά της συγκείμενα εμποδίζει από το να κατανοήσουμε το φαινόμενο του τζιχαντισμού στην ιστορικότητα του. Το ISIS δεν φύτρωσε στο χώμα μια αφηρημένης πίστης αλλά παράγεται ιστορικά μέσα σε δεδομένες κοινωνικές, πολιτισμικές και πολιτικές σχέσεις. Σε αυτό το πλαίσιο η γεωπολιτική του ιμπεριαλισμού, που ενόσω συντελεί στη δημιουργία ενός διογκούμενου χάους στη Μέση Ανατολή δεν σταματά να επενδύει στο ένοπλο Ισλάμ, αποτελεί προϋπόθεση για την ανάδυση και εξάπλωση του τζιχαντισμού και συγκεκριμένα του Ισλαμικού Κράτους. Το τελευταίο όμως, και οι ενέργειες που το συγκροτούν ως αυτό που είναι, δεν μπορεί να αναχθεί στις αρνητικές του ιστορικές συνθήκες, λες και τα ιστορικά υποκείμενα, εν προκειμένω οι τζιχαντιστές, είναι αυτόματα που δρουν ανακλαστικά. 

Η βία γεννάει βία, αλλά αυτό το αξίωμα δεν υπονοεί μια άμεση αιτιακή ανταπόκριση μεταξύ ιμπεριαλισμού και τζιχαντισμού. Η επίθεση στο Παρίσι δεν ήταν καθόλου τυφλή αλλά δεν είχε και κάποιον πρόδηλο ιμπεριαλιστικό στόχο. Αντίθετα, δεν μπορούμε να αγνοούμε ότι τα σημεία των επιθέσεων έφεραν άλλους ευρύτερους «αντί-δυτικούς» συμβολισμούς. Για να κατανοήσουμε το περιεχόμενο της τζιχαντιστικής βίας πρέπει να ανιχνεύσουμε τις θετικές της επενδύσεις, τους τρόπους που η ορθολογικότητα και η παράνοια της επενδύονται στο κοσμοϊστορικό πεδίο. 
Ο τζιχαντισμός αποτελεί συνάρμοση ροών οι οποίες ξεκινώντας από ένα μοριακό επίπεδο απεδαφικοποιήσεων κατέληξαν, στη μορφή του Ισλαμικού Κράτους, να εδαφικοποιήσουν μια νέα τάξη Δικαίου. Το Ισλαμικό Κράτος, σε αντίθεση με την Αλ Κάιντα, δεν είναι μια νομαδική μηχανή πολέμου αλλά, όπως ακριβώς δηλώνει το όνομα του, μια αναδυόμενη πολιτική κοινότητα της οποίας η καθημερινή λειτουργία – και ας μην λησμονούμε ότι έχει παραχθεί μια λειτουργική καθημερινότητα - θεμελιώνεται και νομιμοποιείται σε μία ιστορική μορφή δικαιοσύνης. Η τελευταία έχει ιδιάζουσες δομές αξίας, ορθότητας, μέριμνας κα πρόνοιας, αλλά αναμφίβολα ως ιστορική μορφή χαρακτηρίζεται από την περίοπτη θέση που δίνει στη βία ως δραστηριότητα οργανικά δεμένη με την αρετή και τη λύτρωση. Ούτε όμως αυτή η σύνδεση είναι καθαυτή ιστορικά πρωτότυπη ή ίδιον ενός θρησκευτικού φαντασιακού, αφού έχει προσλάβει κοσμικές μορφές ήδη από τη Γαλλική Επανάσταση. Το θέμα εδώ δεν είναι να κάνουμε εύκολες αναλογίες και ισοπεδωτικές συγκρίσεις που, βάζοντας στο ίδιο καζάνι τον τζιχαντισμό με τον Ιακωβινισμό, καταλήγουν σε εύκολες όσο και αδιέξοδες φιλελεύθερες απολογητικές. 

Το ζητούμενο είναι ότι αν θέλουμε να κατανοήσουμε τον τζιχαντισμό και τι είναι προβληματικό με αυτόν δεν μπορούμε να το κάνουμε απλά σε ένα αφηρημένο επίπεδο αποκήρυξης της σχέσης δικαιοσύνης και βίας, ούτε καν δικαιοσύνης και Τρόμου. 
Ούτε θα βρούμε την απάντηση στον «σκοταδισμό» καθώς ο σύγχρονος τζιχαντισμός είναι ένα μετά-νεωτερικό φαινόμενο. Τραβάει φυσικά από το παρελθόν, αλλά αυτό που βρήκε στον Μεσαίωνα, στη μορφή του Χαλιφάτου, είναι ένα εναλλακτικό τρόπο να είναι κάποιος σύγχρονος, ανταγωνιστικό σε άλλες εκδοχές (μετά)νεωτερικότητας. Από αυτή την άποψη δεν πρέπει να μας διαφεύγει η κεντρικότητα που κατέχει το διαδίκτυο στη δράση του Ισλαμικού Κράτους. Τα βίντεο που ανεβάζονται στο YouTube δεν είναι ψηφιακές καταγραφές βίας αλλά βία που (ανα)παράγεται ψηφιακά για εμάς. Και αν κάποιοι νιώθουν αποτροπιασμό μπροστά στο θέαμα κάποιοι έλκονται από αυτό. Ο τζιχαντισμός αυτή τη στιγμή εμπνέει και κινητοποιεί κόσμο, ιδιαίτερα νέους άντρες που βρίσκουν σε αυτόν μια παραγωγική φαντασίωση που τους προσφέρει ταυτότητα, επιβεβαίωση του αντρισμού τους αλλά και ρόλο σε έναν ιερό πόλεμο που φτάνει στο ύψος ενός κοσμοϊστορικού δράματος. Και όπως κατέδειξαν και οι πρόσφατες επιθέσεις, αυτή η φαντασίωση δεν εμπνέει μόνο φτωχούς από τις υποδεέστερες τάξεις του Τρίτου Κόσμου αλλά και νέους προλετάριους ή και μεσοαστούς από τα μητροπολιτικά κέντρα της Ευρώπης. Όπως η εξάπλωση του τζιχαντισμού στον Αραβικό κόσμο και τη Μέση Ανατολή δεν μπορεί να κατανοηθεί έξω από την ιστορική πορεία του σοσιαλισμού και της Αριστεράς σε αυτά τα μέρη, έτσι και τα ριζώματα που αποκτά στην Ευρώπη δεν μπορούν να κατανοηθούν έξω της παρακμής της εργατικής ταυτότητας και των επαναστατικών ιδεολογιών.

Αν λοιπόν μας απασχολεί το φαινόμενο του τζιχαντισμού είναι αφενός γιατί μας εισάγει στα πολύπλοκα μονοπάτια που συνδέουν τη δικαιοσύνη με τον τρόμο, την επιθυμία για αλλαγή με τον φανατισμό, τη λύτρωση με τη βία και αφετέρου επειδή η κατανόηση του μας επιβάλει να αντικρίσουμε το φάσμα μιας ιστορικής ήττας σε όλο της το εύρος και το βάθος. Σίγουρα όμως όχι επειδή είναι ο άμεσος εχθρός μας και ακόμα λιγότερο ένας ιός στον οποίο η Ευρώπη και «η Δύση» οφείλουν να αντισταθούν μην αφήνοντας να μολύνει τις αξίες και τον τρόπο ζωής τους. Μόνο ως κακόγουστο αστείο μπορεί να εκληφθεί η θέση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ή «δυτικά» κράτη όπως αυτά της Γαλλίας και των ΗΠΑ αποτελούν φορείς και θεματοφύλακες του Διαφωτισμού. Ό, τι και να είναι ο τζιχαντισμός ως σύμπλεγμα ροών παραγωγικής επιθυμίας αποκτά την ιστορική του υλικότητα μέσα σε έναν εν εξελίξει πόλεμο του οποίου η βία ενορχηστρώνεται από τα ιμπεριαλιστικά κράτη και τη Διεθνή του Κεφαλαίου. Από αυτή τη σκοπιά, η επίθεση στο Παρίσι είναι ένα θραύσμα που εκθέτει ζωές σε μια βία όπου άλλες ζωές είναι έκθετες καθημερινά. Αυτό είναι και που τρομάζει ίσως περισσότερο: ότι ο πόλεμος που μαίνεται απλώνει την παράνοια του πάνω σε αυτούς που τον έβλεπαν ως εικόνα στις ειδήσεις.

Και πάλι έτσι είναι απαραίτητο να πούμε (αυτά που θα έπρεπε να είναι) αυτονόητα. Όσο και αν δεν πρέπει να υποτιμάμε τον βίαιο μεσσιανισμό του τζιχαντισμού, σε αυτόν τον πόλεμο το άμεσο πρόβλημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε δεν είναι το Ισλαμικό Κράτος αλλά η παραγόμενη εθνική ομοψυχία που κάνει ένα κοινοβούλιο να τραγουδά μαζί τον εθνικό ύμνο· που ενοποιεί μια κοινωνία ως βαλλόμενο (και ενδεχόμενα επιτιθέμενο) πολιτικό σώμα· που νομιμοποιεί την παρουσία του στρατού στους δρόμους· που μετατρέπει την επισφάλεια της καθημερινότητας σε νεύρωση για ασφάλεια από εξωτερικούς εχθρούς. Πρόβλημα είναι η κλιμάκωση του αυταρχισμού, το κλείσιμο των συνόρων, η ξενοφοβία και η δαιμονοποίηση του Άλλου. Και φυσικά η λιτότητα, η φτωχοποίηση, το παθολογικό άγχος, η εγκατάλειψη, ο αποκλεισμός, η περιθωριοποίηση, η έλλειψη προοπτικής και μέλλοντος.

Δεν ζούμε σε έναν διπολικό κόσμο εντός του οποίου καλούμαστε να διαλέξουμε στρατόπεδα. Ακόμα λιγότερο, «η Δύση» δεν αποτελεί το στρατόπεδο του Λόγου και της Δημοκρατίας. Πέρα από τον τζιχαντισμό και τον ιμπεριαλισμό που επιδιώκει μέσα από τον ολοκληρωτισμό του τεχνικού συστήματος να ενοποιήσει τον κόσμο μέσα στο τεχνοολοκληρωτικό κοσμοσύστημα, υπάρχουν τα κινήματα, η εν συγκροτήσει, νέα παγκόσμια αντικουλτούρα, και οι ταξικοί αγώνες. Πέρα από τη Διεθνή του Κεφαλαίου υπάρχει και το πολυεθνικό προλεταριάτο, υπάρχουν και οι καταπιεσμένοι - άτομα, ομάδες, λαοί. Πέρα από, και ενάντια στο, Ισλαμικό Κράτος υπάρχει και το Κομπάνι. Μπορεί αυτές οι ροές αγώνα να μη στοιχειοθετούν ακόμα έναν δομημένο τρίτο πόλο αλλά σίγουρα σκιαγραφούν μια μορφή δικαιοσύνης που ούτε υπάγει τη ζωή στον μυστικισμό της ανταλλακτικής αξίας και των Αγορών, ούτε στον άλλο μυστικισμό, αυτόν  της βίας και της δύναμης. Η θέση η δική μας δεν μπορεί παρά να είναι μέσα στις μονάδες παραγωγής αυτής της νέας και ανταγωνιστικής ιστορικής μορφής, της μόνης εν τέλει που αξίζει το όνομα της.

ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ
[Θεωρία, Ουτοπία, Συναίσθηση, Εφήμερες Τέχνες]
http://voidnetwork.blogspot.com

ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ εκδήλωση-συζήτηση Τετ. 11/11/2015 Θεσσαλονίκη / ANARCHISM AND ROMANSTICISM Open Public Talk in Thesaloniki

ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ
εκδήλωση-συζήτηση
Τετάρτη 11/11/2015
ώρα έναρξης: 19.00
Ελεύθερος Χώρος SABBOT
Γκαρμπολά 4 - δίπλα στο Μπιτ Μπαζάρ
Θεσσαλονίκη

Το ρομαντικό υποκείμενο και η κριτική του υπάρχοντος / Aναρχικά ρεύματα σε συμφωνία και αντίθεση προς το ρομαντικό υποκειμενισμό / Μηδενισμός / Ύλη και Πνεύμα / ο 19ος και ο 20ος αιώνας / Προυντόν, Μπακούνιν, Κροπότκιν, Λαντάουερ / Χάιντεγκερ, απόφαση, πνεύμα της κοινότητας /  Oι αντικουλτούρες του 20ου αιώνα / Εκστατική Επιζήτηση / Εξεγερσιακός Ρομαντισμός και Επανάσταση. Προς το μέλλον του παρελθόντος.

Εισηγητής : Γιάννης Ραουζαίος (Κενό Δίκτυο)

CROSSING BRIDGES International Festival / Frankfurt / 31.10.2015

Sa. 31.10.2015

CROSSING BRIDGES 2015 * 
Party and Politics, Participation, 
Intercultural Exchange, Art and Culture

Zentrum Klapperfeld, 
Klapperfeldstraße 5, 
Frankfurt am Main

www.theplayground.de/crossingbridges2015
www.facebook.com/events/463658263842972 
http://voidnetwork.blogspot.com


Program:

14:00: 
ReCreate Public Space *
Open Street Action, Subversive Sounds and Flashmob
Meeting point: Klapperfeld
- Participate ;) -

16:15:
Temper and movement of an activist
Interactive Body Movement Workshop with Dada Vecerin

17:00:
Social Revolt and Radical Movements in Greece Now!
Open discussion with members of Void Network from Athens.
Moderation: Tasos Sagris (co-editor of the book "We are an image from the future, the Greek Revolt of 2008"), Sissy Doutsiou (activist, poet, actress) and Yiannis Raouzaios (poet, journalist).

18:30:
Exhibition and Guided Tour through the former prison Klapperfeld

19:00 and all around:
- VolXküche
- Fireshow in the yard
- The Fantastic Fauns performance by aFairMix
- Alice Project info booth on drugs, culture and change
- Cinema Area / Films & information
including show of:
Let's Not Live Like Slaves 
Film-Documentation by Yannis Youlountas
on Resistance in terms of Self-organization, Solidarity and Autonomy.
www.x-pressed.org/?xpd_article=lets-not-live-like-slaves

20:00:
OXI - Does No mean No?
Information & open discussion about 
Revolt and Resignation in Greece and other countries 
with activists from Greece and Martin Glasenapp (Blockupy)
Moderation: Dada Vecerin & Wolfgang Sterneck

22:00:
Faust hoch 3 
Theatre performance by Niklas

23:00 
Armed Words
Void-Network : Multi Media Poetry Action with Sissy Doutsiou, Tasos Sagris, Yiannis Raouzaios 
Sound by Crystal Zero & Sissy Stardust - Visuals by Void Optical Art Laboratory

23:00: 
Party - Rhythm and Change:
DJs, Live acts, Chills, 
Performances, Visuals:
Sissy Stardust,
Raman 
Crystal Zero
(Void Network / Athens)
Omni-Tech 
(Crystallin Music / Crete), 
Yanniz 
(Erdlichter / Athens), 
Yohannes, 
Sonnenzyklus 
Lava 303 Live 
(Crystallin Music / Playground)
Stefan Ludley 
(Psylofant / FfM) 
FlipFlop (FfM) & friends

Visuals by Optikos, 
Global Eye (London Void Network) 
& Void Optical Art Laboratory 

- This event is a collaborative project of a network collective of activists and artists from Germany and Greece. 

More information:
http://voidnetwork.blogspot.de 
* www.theplayground.de 
* www.alice-project.de 
* www.sterneck.net 
* www.faitesvotrejeu.tk 
* www.crystallin.de 
* www.psylofant.de 
* www.rhein-main-psy.de * .....

- Refugees Welcome!

- Participate!

- This is a work in progress ;) - We (incl. YOU) all create it together! 

- We ask you to bring a plastic or cloth bag for your jacket/coat/.. to leave it at our guarded cloakroom.
It might be cold outside, but not inside. ;)

- Entry: Free / Solidarity Donation

-The monetary surplus of this event will be used for refugee projects in and around Frankfurt. 

- Info on Klapperfeld:

The former police prison Klapperfeld in the inner-city of Frankfurt am Main was erected in 1886 and throughout its 115 years of existence was exclusively used for the repression and oppression of people.
The initiative 'Faites votre jeu!', which was founded as a autonomous, self-organizing cultural and political initiative, moved into the former prison at the end of April 2009, opening the building to the general public with numerous events, projects and an exhibition gallery. The 'working group history' is part of the initiative and it dedicates its work to a critical political approach to the prison’s past.
www.klapperfeld.de/en


.... Crossing Bridges ....


- * -


The night of 31 October in all western lands is celebrated 
as a night where the frontiers between the enforced reality 
and our real desires are abolished. 
This is a night against all kinds of normalities 
where the frozen social roles derive. 

The children become dangerous, 
the poor come out in the streets, 
the rich ones hide themselves terrified under their bed-covers, 
lovers express their uncontrollable sexual passions out in public.

Night of the Dead is also a night of memory 
for all those lost ones, 
all those that left their lives 
without succeeding to materialize their dreams, 
who left their plans unfinished 
and their desires unfulfilled.

Also, it is a long drunken wild late night celebration, 
an awaken night for all those living imprisoned, 
all these living dead buried in deluded needs 
and fake desires. 
This is a night of magic 
where everything we were dreaming of for a long time 
NOW we have to put into practice. 

The days of our apathy and fear are over. 
In the deep darkness you can hear a muffled howl:

  THEY HAVE THE AUTHORITY, WE HAVE THE NIGHT! 

VOID NETWORK

http://voidnetwork.blogspot.com/

NIGHT OF THE LIVING DEAD | HALLOWEEN PARTY at EMBROS occupied theatre / SAT. 31/10: POST PUNK | DARK ELECTRO | NEW WAVE | MINIMAL SYNTH |

NIGHT OF THE LIVING DEAD
Halloween Party!
POST PUNK | DARK ELECTRO | 
HARD TECHNO | MINIMAL SYNTH | 

Marla V & Lego
Kon
War
Chaotic Moon
Venus Melena
Junior X
S (Trapped in a Void)
Sanity Assassin

SATURDAY 31 OCTOBER 2015
starts at midnight

Occupied Self-Organized Theatre 
Embros
ΕΛΕΥΘΕΡΟ 
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΘΕΑΤΡΟ
ΕΜΠΡΟΣ
Ρ.Παλαμήδη 2, Ψυρρή, Αθήνα

Η βραδυά διοργανώνεται στα πλαίσια του αγώνα για την υπεράσπιση του Ελεύθερου Αυτοδιαχειριζόμενου Θεάτρου ΕΜΠΡΟΣ / τα έσοδα του πάρτυ θα διατεθούν εξίσου για την υποστήριξη του ταμείου της κατάληψης και την οικονομική ενίσχυση των δράσεων της συλλογικότητας Κενό Δίκτυο. The night is organised as a part of the struggle for the defence of the self-organised theatre EMBROS / the benefits of the event will support equaly the activities of the public assembly of the theatre as also the activities of Void Network

ORGANISED by VOID NETWORK
http://voidnetwork.blogspot.com/
supported by Dark Side of the Sun / collective

H νύχτα της 31/10 σε όλο τον δυτικό κόσμο γιορτάζεται 
ως μια βραδιά όπου τα σύνορα ανάμεσα 
στην επιβεβλημένη πραγματικότητα 
και τις αληθινές μας επιθυμίες καταργούνται. 
Είναι μια νύχτα ενάντια στην κανονικότητα 
όπου όλοι οι παγιωμένοι κοινωνικοί ρόλοι αντιστρέφονται. 

Τα παιδιά γίνονται επικίνδυνα, 
οι φτωχοί βγαίνουν στους δρόμους, 
οι πλούσιοι κρύβονται κάτω από τα σκεπάσματα φοβισμένοι, 
οι εραστές εκφράζουν ανεξέλεγκτα 
τις σεξουαλικές τους διαθέσεις έξω στους δρόμους. 

Η Νύχτα των Νεκρών είναι επίσης 
μια νύχτα μνήμης για όλους αυτούς που χάθηκαν, 
που έφυγαν από την ζωή χωρίς να καταφέρουν 
αυτά που ονειρευόντουσαν, 
που άφησαν τα σχέδια τους ανολοκλήρωτα 
και τις επιθυμίες τους ανεκπλήρωτες. 

Είναι επίσης ένα μακρύ, άγριο μεθυσμένο ξενύχτι, 
μια επαγρύπνηση για όλους όσους έζησαν φυλακισμένοι, 
σαν ζωντανοί νεκροί θαμμένοι 
μέσα σε ψεύτικες ανάγκες και πλαστές επιθυμίες. 

Είναι μια νύχτα μαγείας όπου όλα αυτά 
που θέλαμε εδώ και πολύ καιρό 
ΤΩΡΑ πρέπει να τα πραγματοποιήσουμε.
Οι μέρες της απάθειας και του φόβου 
φτάνουν στο τέλος τους. 
Μέσα στο σκοτάδι ήδη ακούγεται ένα πνιχτό ουρλιαχτό : 
Εσείς έχετε την εξουσία αλλά 
ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ!

ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ
http://voidnetwork.blogspot.com/

The night of 31 October in all western lands is celebrated 
as a night where the frontiers between the enforced reality 
and our real desires are abolished. 
This is a night against all kinds of normalities 
where the frozen social roles derive. 

The children become dangerous, 
the poor come out in the streets, 
the rich ones hide themselves terrified under their bed-covers, 
lovers express their uncontrollable sexual passions out in public.

Night of the Dead is also a night of memory 
for all those lost ones, 
all those that left their lives 
without succeeding to materialize their dreams, 
who left their plans unfinished 
and their desires unfulfilled.

Also, it is a long drunken wild late night celebration, 
an awaken night for all those living imprisoned, 
all these living dead buried in deluded needs 
and fake desires. 
This is a night of magic 
where everything we were dreaming of for a long time 
NOW we have to put into practice. 

The days of our apathy and fear are over. 
In the deep darkness you can hear a muffled howl:

YOU HAVE THE AUTHORITY, WE HAVE THE NIGHT! 

VOID NETWORK

http://voidnetwork.blogspot.com/