12.10.16

Void Network announces the creation of NEW international SITE!


Void Network 
after 26 years of existance proudly announces the creation of the new international site http://voidnetwork.gr 

Our blog http://voidnetwork.blogspot.com that hosted until now our dreams, our actions and our communications will remain here floating in space as an archive of our past efforts. 

We invite you to navigate to the new site that features Void Network Actions and Events, 
Global and Local Movement's News, Music and VOID TV (hundreds of videos organised in many interesting categories), Library (with hundreds of books and essays) as also Poetry, Theory, Art Galleries and contact for you to send your own news, essays and announcements from all around the world! 

see you there:   

19.7.16

VOID NETWORK "On the tragic and the farcical of the British referendum"

























“The parliamentary regime leaves everything to the decision of majorities; how shall the great majorities outside parliament not want to decide? When you play the fiddle at the top of the state, what else is to be expected but that those down below dance”?
- Karl Marx, The Eighteenth Brumaire of Louis Bonaparte, IV (1852)

If we take as reliable evidence the anxiety (verging to panic) that spread over the social media among supporters of Remain once the results of the British referendum were made known, it would seem that a real tragedy has been played out on the 23rd of June. Or was it a ‘triumph of democracy’, as the celebrations of some leftists, who saw in the result a vindication of their own anti-EU agenda, would have us believe? Without adopting an imaginary middle road, it is advisable to distance oneself from both attitudes; neither the mix of fear with self-righteous indignation against those who voted “Leave”, nor the hasty projection of one’s own wishes add anything to a critical understanding of the referendum, of its driving forces, its context and its outcome. A drama no doubt unfolds, but what is its nature? Arguing that Brexit, in its immediate manifestations, has more farcical elements than tragic, is not meant to suggest that the referendum was an insignificant event; far from it. A farce can be deadly serious in its consequences, so much so if it is part of an unfolding tragedy.

Given the dominant presence of nationalist and anti-immigration ideas in the "Brexit" camp, it is difficult to claim that the result of the referendum was good or positive from a leftwing (or more specifically anarchist, or communist) perspective. It is certainly a political no less than a theoretical mistake to equate the putatively largely working-class composition of those voting for “Leave” with a “victory of the working class”, as some anti-EU left forces have done, both in Britain and abroad. In sharp contrast, taking into account the broader rise of the far-right and nationalism in Europe (manifested in their more vulgar and violent form during the Euro competition taking place in France), Brexit should be a cause of worry. If it is indeed true that considerable parts of the working-class voted for Brexit, this shows that they tend to associate the recovery/protection of their labor rights and the regaining of their “lost dignity” with the fantasy of a recovered national sovereignty which will allow “their state” to protect them from foreign dangers, whether these are posed from “above” (the EU bureaucracy) or from “below” (the immigrants). Such is a worrying trend in much of (‘north’ but also ‘east’ and ‘south’) Europe.

But if there was very little ‘Lexit’ in ‘Brexit’, no less problematic were the hegemonic political forces on the other camp, the “Bremain” campaign. Even if parts of British capital may find in Brexit an opportunity for profit or were even directly supportive of the Leave campaign, Remain was still the predominant strategic choice of Britain’s ruling elite. It is indeed strange to hear claims that the victory of Remain would have kept Britain an open and hospitable country for immigrants, especially if we widen the gaze from educated professionals to the poor and proletarianized masses. Remain in practice would lead automatically to the implementation of the agreement made between the British elite with its European counterparts, which would not only allow the British state to impose further restrictions on immigration flows, but which had also earned further exemptions of Britain from EU policies and regulations. The major spokesman of “Bremain” was Cameron, not Corbyn; no more than in the Brexit camp, did the Left set its own agenda in the Bremain camp. At least from the point of view of an outside observer, there is a sad impression that in both sides the Left was simply a supporting cast, with the more radical (including antiauthoritarian and anarchist) voices being entirely marginal. From our perspective, this is the crucial problem.

It is understandable why middle-class professionals (whether ‘left’, ‘right’ or ‘center’) who have benefitted from the opening of the labor market that the EU has brought, would be in favor of Remain. On the other hand, what cannot be accepted is the self-evidence with which this choice has been represented, an uncritical attitude that ends up identifying interests stemming from a concrete class position with a supposedly ecumenical “imperative of reason”. As if it was only lack of education and parochial bias that could make someone vote for Brexit. No wonder that the article which supposedly proved that those who voted for Leave “did not really know what they were doing” became viral in the social media. This attitude tends to blind to the fact that for a growing number of people, especially those coming from the lower classes, the EU is not appealing at all. No matter its further evaluation, the fact to reckon with is that in all too many cases where the vox populi was called upon, the results of the referendums were negative for the EU. Can this possibly be only for the wrong reasons?

Like the last year referendum in Greece, there is one very positive element in the recent referendum in Britain: it verified the decline of polling as a technique of power, meant not to reflect public opinion but to control and shape it. It is certainly a sign of dignity to vote what you believe is the right choice, and not let all this cacophony of “warnings of doom”, which were accompanying polls, influence you. In that context, silly as it sounds, Donald Tusk’s claim that Brexit would threaten “western political civilization” (!) must not be taken lightly. It expresses the deep “hatred of democracy” and the underlying “fear of the masses” felt by the governing elites of Europe. Sadly, much of the sentiment among the professional middles-classes condones, even unwittingly, this anti-democratic bias. The poor it seems cannot be relied upon.

If the discourse deriving from dominant media, even at its more liberal and moderate shapes, was annoyingly pedantic and dystopian, much of the representations of EU coming from left intellectuals were depressingly idealist, one of them going as far as to claim that “if the EU did not exist it would have to be invented”. There is certainly something noble in the bourgeois cosmopolitanism that stands as a historical foundation of the EU. It is extremely doubtful however that the ghost of Kant is enough to redeem the neoliberal logic that pervades the architectonic of the “actually existing EU”. The EU that is said by supporters of “Bremain” to stand as the only protective net for labor and democratic rights is none other than the institutional apparatus which imposes austerity on whole peoples and which consistently promotes laws and policies that attack not just specific labor rights, but subvert the very idea of collective right as a basis for organized labor struggle. The EU may continue to draw its legitimacy from a vision of cosmopolitan democracy as an organic counterpart to market induced prosperity, but it consistently moves closer to a bureaucratic, authoritarian and internally divided imperium.

Equally problematic is the representation of nationalism to be found in much of the modern Left. Nationalism is neither an inexplicable evil affecting the uneducated, nor a barbaric force invading the EU from outside. It is generated by the dynamics and expresses the contradictions of the EU itself. Thus, while it may be a force of subversion, it is immanent to the historical process of European integration. In fact, nationalism not only subverts European completion by leading to fragmentation, but it also augments the solidification of ‘Fortress Europe’.

The contradictions of this process will be played out even more now, in the attempt to manage "Brexit". The EU elite, under the auspices of Germany, may well try to give to the “real” Brexit a punitive dimension, so that no political paradigm will be set. Yet, they will hardly want to instigate a full-scale breakdown of economic and political relations with Britain. Likewise, the national-populist political forces prevailing in the Brexit side –following here their European counterparts, like the National Front in France and the Freedom Party of Austria- seem hardly keen to challenge British capital, or indeed to attempt any serious subtraction of the British economy from its European (much less international) setting. If “Brussels” appear to want or indeed to afford of a punishment that does not really punish, national-populists fantasize over a change that will not change much. Thus, from the tragic showdown of Brexit we have been led to the farcical spectacle of technocrats and politicians who preached doom now saying that there is no cause for worry; of Johnson, Farage et co who preached salvation taking back their promises (indeed, literally taking them down from the online site) or even quitting; of viral videos with regretted voters of Leave; of intentional bureaucratic forestallments; of spreading hopes and mounting suspicions that Brexit may somehow not be implemented.

The crucial point to insist upon here is that the farcical aspects of Brexit do not cancel its seriousness. For as the dust raised by the result settles down, a genuine contradiction appears: if “reclaiming Britain” does not mean protectionism, an organized labor market along national lines, channeling of money-flows into public investment and public institutions, a different set of economic policies (etc.), what “leaving the EU” means? If it is simply a more closed off and xenophobic political structuring of the nation-state, while maintaining key interstate agreements with the EU, how can this bring any real solutions to the multifaceted problems that generate “EU-exit” as a mass desire? On the other hand, if leaving the EU does not have any serious cost on the existing geopolitical and economic configurations, if one can be in the EU without also becoming integral part of it (as the agreement achieved by Cameron had determined) what does it mean to “be in the EU”? If, ultimately, the dominant forces in both camps dance to the rhythms of “the markets” how do we thus assess the meaning of the referendum? If the tragic denotes a conflict between two forms of right or justice, perhaps then, there was no real tragedy staged in the 23rd of June.

It is not a question of proving that the referendum was a “pseudo-dilemma” that will have no consequences. Still, it is something to reflect upon that a referendum took place over an issue –exit of the British state from the EU-, whose implementation no one exactly has worked out, and more fundamentally, who very few want to have far-reaching, thus destabilizing, effects. There may have been political opportunism behind the British referendum, just like there may have been opportunism behind the Greek referendum last year. But, there would be no polarization and mobilization, no mass anxieties and mass fantasies, no elite fears and intense elite negotiations, if it was just that. As a historical product, the referendum of the 23rd expresses much more than political opportunism, much more even than the problem of Britain’s status in the EU. While in its immediacy Brexit is more farcical then tragic, there may still be a dimension of tragedy inscribed into it, which pertains to the referendum’s character as an act of a wider drama: the ‘EU project’.

Whatever other historical lines of meanings it may embody, the EU founded in 1993 is at its most basic the form that the internationalization of capital takes during the "era of neoliberalism" in Europe. In this respect, Brexit is but one expression of the deep crisis of this process, which is also a project carried out by concrete social and political forces. This crisis certainly manifests itself as a series of functional short-circuits in the institutional apparatus of the Union, but it does not mean only “dysfunction”. It is a moment of truth that opens up EU to its political presuppositions and to conflicting political positions that bear different potentials. “We” are certainly not into this “all together” and there was nothing problematic in the division that the referendum brought. The problem was that it divided for the wrong reasons. But, we are not quite as yet caught into an inescapable battle between nationalist fragmentation and European completion. Indeed, it is far from coincidental that national-populists side with the political establishment whenever a popular movement appears to become threatening to order, as it happened recently in France. Stark as their difficulty may be to block austerity or pose a political alternative that is able to operate on the same level of totality as neoliberal governmentality does, we must not underestimate the dynamic of the lines of flight and change opened up by recurring popular movements and uprisings around Europe. It is certainly in their lines that we stand.

The recent demonstration in London, whereby antifa banners flown side by side with EU flags, has verified the contradictions that we are caught into and the inescapable political confusion. The complex dynamic that the crisis of the EU project generates continues to accelerate, creating a rather fluid situation which belongs and adds up to the generalized instability that spreads around the world. In this context, any rounded assessment would be premature. Brexit may have serious long-term consequences, but no referendum ever brings the end of the world and the apocalyptic tone of some Remain supporters should not be taken at face value. It is, for sure, as understandable as its pro-EU sympathies, why the international middle class of educated professionals fears instability and uncertainty. But while not all change is for the best, is there ever any meaningful change that is not accompanied by uncertainty and instability? Given indeed its structure and architectonic, is it possible to conceive of a meaningful reform of the EU in terms of a smooth process, without mass popular insurrections? However that may be, investing too much on the electoral result of Brexit (either positively or negatively) is ill-advised. Given the present configuration of powers, expressed after all in the terms of the debate, Brexit in itself will not bring any cataclysmic change. It will especially not put a direct end to the dominant policies and logic of austerity, either in Britain or in the EU. In the end of the day, however far-reaching effects the result of the referendum may prove to have, the important things are not decided in voting ballots, but in and out of well-guarded and secluded offices, in their corridors and underneath their tables, in the streets outside, in squares, in workplaces, in neighborhoods; in all these places where the real problems of power and justice are being played out.


VOID NETWORK
[Theory, Utopia, Empathy Ephemeral Arts]
http://voidnetwork.blogspot.com

27.6.16

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: "Η Μάχη της cable street" ΤΕΤ. 29/6 Ταράτσα ΕΜΠΡΟΣ ΒΟΟΚ PRESENTATION The Battle of Cable Street WED. 29/6 at EMBROS terrace













Τετάρτη 29/6 στις 9.00μ.μ.
Το νέο βιβλίο των ελευθεριακών εκδόσεων Κουρσάλ
"Η Μάχη της cable street" θα παρουσιαστεί σε ένα σύνθετο οπτικοακουστικό δρώμενο- παρουσίαση, στην ταράτσα του ελεύθερου αυτοδιαχειριζόμενου θεάτρου Εμπρός (Ρ.Παλαμήδη 2 Ψυρρή, Αθήνα).

Το 1936 είναι μια χρονιά καμπής η οποία υπο μία έννοια μπορεί να συγκριθεί με το 1968. Το λαικό μέτωπο αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της Γαλλίας, ο Φασισμός στην ιταλία και ο Ναζισμός στην Γερμανία δείχνουν ανοιχτά τις προθέσεις τους για μια μελλοντική ένοπλη σύρραξη, και στην Ισπανία ξεσπαέι ο εμφύλιος πόλεμος! Την ίδια στιγμή που χιλιάδες αγωνιστές από όλο τον κόσμο, ξεκινούν για να δώσουν τη μάχη με τις φασιστικές δυνάμεις στην πρώτη γραμμή του ισπανικού μετώπου, στην μ.Βρετανία το ναζιστικό κίνημα του Όσβαλντ Μόσλευ επιχειρεί, να γίνει ρυθμιστής της πολιτικής κατάστασης και σε αυτό το πλαίσιο, ετοιμάζει μιά μεγάλη κινητοποίηση-πορεία στο λονδρέζικο east end, περιοχή με έντονο εβραικό στοιχείο, με στόχο να δείξει πως είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στους δρόμους πρίν από τις επερχόμενες βρεταννικές εκλογές. Η ενωμένη εργατική τάξη, η λαική κοινότητα του east end , οργανώσεις της αριστεράς , και αντιφασίστες μαχητές μαζί με τα συνδικάτα και τα σωματεία, ενώνονται σε μιά μοναδική στιγμή για να δώσουν στους ναζί και την βρετανική αστυνομία την απάντηση που τους αρμόζει...

Διοργάνωση εκδήλωσης Ελευθεριακές εκδόσεις ΚΟΥΡΣΑΛ 
ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ [Ελευθεριακή Συνέλευση Κενός Κύκλος / μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας]




ΒΟΟΚ PRESENTATION
"The Battle of Cable Street" 
Sir Oswald Mosely's fascists tried to march through east London in 1936, and were stopped when hundreds of thousands of anti-fascists turned out in opposition.
WED. 29/6
at Οccupied theatre EMBROS terrace (R.Palamidi 2 Psiris Athens)
organised by
anarchist libertarian publications KOURSAL
and the VOID NETWORK / Void Circle Assembly
(member of Anarchist Federation)

1.6.16

INDIE FREE FESTIVAL #26 ΣΑΒΒ.11/6/2016 ΠΑΡΚΟ ΠΕΔΙΟΝ ΑΡΕΩΣ








KENO ΔΙΚΤΥΟ 
[Θεωρία, Ουτοπία, Συναίσθηση, Εφήμερες Τέχνες] 
http://voidnetwork.blogspot.com/

ΙΝDIE FREE FESTIVAL #26
ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016
έναρξη 19.00 


ΠΑΡΚΟ ΠΕΔΙΟΝ ΑΡΕΩΣ
ΑΘΗΝΑ
(είσοδος ελεύθερη / από οδό Αλεξάνδρας)


LIVE STAGE

19.00-19.30 DEVAMP JAVU
19.30-20.15 BIRTHMARK
20.15-21.00 CRUEL ANAGRAMS
21.00-21.45 NARCOSIS
21.45-22.30 INVALTA
22.30-23.15 MΠΑΛΑΝΤΕΣ ΓΙΑ ΦΟΝΟΥΣ
23.15-00.00 THEODORE
00.00-00.45 2L8
00.45-01.30 BREATH AFTER COMA
01.30-02.15 EMPTY FRAME
02.15-03.00 ANIMA TRISTE
03.00-03.45 ΚΩΜΩΔΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
03.45-04.30 RADIO SOL
04.30-05.15 NERVES


TECHNO RAVE STAGE

23.00-01.00 WAR+SISSY DOUTSIOU
01.00-02.30 PETROS FLOORFILER
02.30-04.00 MIKEE
04.00-05.30 GEORGE APERGIS 
              [MODULAR EXPANSION]
05.30-06.30 LO
06.30-07.30 ECHOSENSE PROJECT


DUB UNITY STAGE
[reggae dub / hip hop/ drum n bass]

21:00 - 22:00 - Mrs Hcn
22:00 - 22:30  - Ctn
22:30 - 23:00 - Didi Kaleya 
23:00 - 23:30 - Nesta 
23:30 - 00:00 - Paranormale 
00:00 - 00:30 - Zoro & Bazz - Hip Hop Live
00:30 - 01:30 - Mentira Witch Projekt - Hip Hop LIve
01:30 - 02:00 - Piranhas
02:00 - 02:30 - Sriddem
02:30 - 03:00 - Natural Reaction Sound System 
                  & Junior X
03:00 - 04:00 - Sub & Dub Collective - 
                  Spiris & Sotokkan 
04:00 - 04:30 -  Dj Liahn 
04:30 - 06.00    ENEMIES OF THE STATE - Drum 'n Bass Zone 
On The Mic     Mc Bredda Ahmed Ali, Astronattyrs HCN  


Mέρος των εσόδων του Φεστιβάλ 
θα διατεθεί για την στήριξη 
αυτοργανωμένων κοινωνικών
δομών αλληλεγγύης προσφύγων

Ο νέος ολοκληρωτισμός επελαύνει, 
εκεί που οι παλιοί κοσμικοί 
και θρησκευτικοί φασισμοί μάχονται 
καλύπτοντας τα ίχνη τους με  
ποτάμια αίματος στη Γη 
και πτώματα μικρών παιδιών στις θάλασσες. 
Πόσο καιρό ακόμα μπορούμε να υπομένουμε 
την αδικία και τους δυνάστες 
που την κουβαλούν στα σωθικά τους; 
Πόσο μακριά είναι αυτός ο τόπος 
χωρίς ψευδαισθήσεις, αλλά και χωρίς έλεγχο;   
Αν κάποτε είχαμε την πολυτέλεια 
να τον ονειρευόμαστε, 
τώρα το μόνο που μας μένει 
είναι να γκρεμίσουμε άγρια 
κάθε τείχος που μας χωρίζει από αυτόν, 
ελεύθεροι να περπατήσουμε στον κόσμο,                                      ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ 
ΠΟΥ ΥΨΩΘΗΚΑΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ


αναλυτικό ωρολόγιο πρόγραμμα εμφανίσεων 
θα ανακοινωθεί σύντομα εδώ:
http://voidnetwork.blogspot.com


Iδέα :
Η αδιάκοπη διοργάνωση από το 1990 έως σήμερα ενός ποιοτικού, νεανικού, οικολογικού Φεστιβάλ αφιερωμένου στην αγάπη για την ανεξάρτητη underground δημιουργικότητα, την μουσική, την υπεράσπιση της ελευθερίας της έκφρασης στον δημόσιο χώρο και την προστασία του περιβάλλοντος. Ένα εθελοντικό και αφιλοκερδές φεστιβάλ που φέρνει σε άμεση βιωματική επαφή ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων με το Πεδίο του Άρεως συνεχίζοντας το Indie Free Festival για 26η χρονιά στον ιστορικό χώρο διοργάνωσης του.

Το πρόγραμμα και η αισθητική του Φεστιβάλ περιλαμβάνει όλες τις διαφορετικές underground κουλτούρες έτσι ώστε να σπάει κάθε αποκλεισμό, κάθε διαχωρισμό και να μπορεί να απευθύνεται σε ένα πολύ ευρύ κοινωνικό δυναμικό. Το Ιndie Free Festival από το 1990 έως σήμερα είναι καταξιωμένο στην συνείδηση των πολιτικά και κοινωνικά ευαισθητοποιημένων ανθρώπων ως το μακροβιότερο και σημαντικότερο φεστιβάλ ανεξάρτητων και πειραματικών μουσικών σχημάτων. 


Σε μια εποχή που το διαδίκτυο δίνει την ευκαιρία σε πολλούς αξιόλογους ανεξάρτητους καλλιτέχνες να παρουσιάσουν άμεσα το έργο τους σε ένα ευρύ κοινό, η σύνδεση του Indie Free Festival με όλα αυτά τα δημιουργικά άτομα και σχήματα απαιτεί την διαφύλαξη και καλλιέργεια των υψηλών προδιαγραφών ποιότητας, τεχνικής και αισθητικής αρτιότητας από μεριάς της διοργανώτριας συλλογικότητας. Σκοπός του φεστιβάλ είναι να αποτελεί μέρος της underground σκηνής που με την δράση της και το έργο της στέκεται ανταγωνιστικά προς την κυρίαρχη εμπορευματική κουλτούρα και την βιομηχανία της μαζικής διασκέδασης. 

Όπως όλοι μας, έτσι και οι πολιτισμικοί ακτιβιστές που διοργανώνουν την εκδήλωση αλλά και οι καλλιτέχνες που την πλαισιώνουν, είναι εργαζόμενοι που υποχρεώνονται να ανταλλάσουν καθημερινά την σωματική τους δύναμη, την δημιουργικότητα και την επιθυμία τους για έκφραση στα καταναγκαστικά πλαίσια των σχέσεων της μισθωτής σκλαβιάς και του εμπορεύματος. Όπως όλοι μας, όμως, έτσι και αυτοί συμμετέχουν στις ελεύθερες, αντι-ιεραρχικές και αυτοργανωμένες κινηματικές διαδικασίες αφιλοκερδώς προσφέροντας την Τέχνη τους, την έμπνευση τους, την σωματική και ψυχική τους δύναμη με σκοπό την ανάδειξη μιας ευρύτερης κουλτούρας χειραφέτησης, αντιρατσισμού και αντισεξισμού, αντικαπιταλισμού και αλληλοβοήθειας, μιας κουλτούρας που να απελευθερώνει τον άνθρωπο και τις κοινωνίες των ανθρώπων. Στο Indie Free Festival όπως και σε όλες τις άλλες εκδηλώσεις του Κενού Δικτύου δεν υπάρχουν αμοιβές. Περισσότεροι από 50 εθελοντές και μέλη της πολιτικής-πολιτιστικής συλλογικότητας Κενό Δίκτυο παίρνουν μέρος στην διοργάνωση και επιμέλεια του φεστιβάλ. Μαζί τους, κάθε χρόνο περισσότεροι από 100 μουσικοί, καλλιτέχνες και video artists προσφέρουν την τέχνη τους δωρεάν και αφιλοκερδώς στέλνοντας ένα κάλεσμα στην άγρια νεολαία της πόλης για συμμετοχή στις πολιτικές-κοινωνικές διαδικασίες αυτοοργάνωσης, αλληλεγγύης και ελεύθερης κοινωνικής συνεισφοράς. 

Μεγάλο μέρος των μελών της ομάδας μας και βασικοί εμπνευστές της διοργάνωσης του Indie Free Festival ήδη από το 1990 υπήρξαν και συνεχίζουν να είναι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής της Πλ. Βικτωρίας και του Αγ. Παντελεήμονα, περιοχές που αποτέλεσαν και την βάση δημιουργίας της συλλογικότητας Κενό Δίκτυο, παιδιά που μεγάλωσαν και αποφοίτησαν στα τοπικά σχολεία της περιοχής, έζησαν το πάρκο από πολύ μικρή ηλικία στις αρχές της δεκαετίας του’80 και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να δραστηριοποιούνται, εκτός των άλλων, στους τοπικούς αγώνες κατοίκων της περιοχής ενάντια στον ρατσισμό και τους κοινωνικούς αποκλεισμούς, ενάντια στα εμπορικά και μαφιόζικα συμφέροντα που λυμαίνονται την περιοχή, για ένα Πεδίο του Άρεως προσβάσιμο σε όλες τις ηλικίες και όλες τις διαφορετικές κουλτούρες, ανοιχτό 24 ώρες, όμορφο και λειτουργικό όπως το ονειρευόμαστε όλοι οι Αθηναίοι και πολύ περισσότερο οι ευαισθητοποιημένοι κάτοικοι της περιοχής.


Το Κενό Δίκτυο είναι μια πολιτισμική, θεωρητική και πολιτική συλλογικότητα μη-αμοιβομένων πολιτισμικών ακτιβιστών που εμφανίστηκε στην Αθήνα το 1990 με την επονομασία "Η Ομάδα Στον Τρόμο Του Κενού" και με σκοπό την ριζοσπαστικοποίηση της καθημερινής ζωής, την κοινωνική αμφισβήτηση, την ανάδειξη της κριτικής σκέψης, την εκστατική συλλογική συμβίωση και την δημιουργική έκφραση της διαφορετικότητας. 


Η δράση της συλλογικότητας οργανώνεται μέσα από την πολύμορφη συμμετοχή στους ευρύτερους χειραφετητικούς πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες, την δημιουργία Προσωρινής Αυτόνομης Ζώνης (Τ.Α.Ζ.), τη συμμετοχή σε κοινωνικά κέντρα, καταλήψεις και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, την κατασκευή καταστάσεων στον δημόσιο χώρο και την εφήμερη τέχνη. 


Από το 1990 έως σήμερα το Κενό Δίκτυο προσφέρει αδιάκοπα στον Δημόσιο Χώρο το έργο του για την πνευματική καλλιέργεια, την καλλιτεχνική έκφραση και την κοινωνική ευαισθητοποίηση διοργανώνοντας μουσικά φεστιβάλ, διαλέξεις ακτιβιστών και επιστημόνων από όλο τον κόσμο, multi media βραδιές ποίησης, εικαστικές εκθέσεις, διεθνή συνέδρια, θεατρικές παραστάσεις, εκδόσεις βιβλίων, ενημερωτικές καμπάνιες, διαδηλώσεις, δράσεις και πολύμορφες παρεμβάσεις.


Εκατοντάδες συγκροτήματα όπως οι Στέρεο Νόβα, ο Μιχάλης Δέλτα, οι Raining Pleasure, oι Bokomolech, οι Make Believe, τα Διάφανα Κρίνα, οι Closer, οι Film, οι Groove Machine, oι Terminal Curve, oι Baby Guru, οι DrogAtek, oι Horror Vacui, οι Purple Overdose, οι Νight Stalker και τόσοι μα τόσοι άλλοι ξεκίνησαν την πορεία τους από το Indie Free Festival και συνεχίζουν να το στηρίζουν με τις αφιλοκερδείς εμφανίσεις τους σε αυτό αποτελώντας οργανικό μέρος της διοργάνωσης του. 


Περισσότεροι από 200 καλλιτέχνες εμφανίστηκαν μόνο την περσινή χρονιά στον διήμερο εορτασμό για τα 25 χρόνια που καταξίωσαν το Indie Free Festival σε ένα από τα μακροβιότερα free festival στον κόσμο. Συνολικά στα 26 χρόνια του Ιndie Free Festival με πρόχειρους υπολογισμούς από τις 3 σκηνές του φεστιβάλ έχουν περάσει περισσότεροι από 3.000 καλλιτέχνες, μέλη συγκροτημάτων, μουσικοί παραγωγοί, video artists και d.j.s 


Με μεγάλη μας χαρά λοιπόν, καλούμε τους νέους και τους παλιότερους φίλους μας στην ανοιχτή, δημόσια περιπέτεια του 

ΙΝDIE FREE FESTIVAL #26

KENO ΔΙΚΤΥΟ 
[Θεωρία, Ουτοπία, Συναίσθηση, Εφήμερες Τέχνες] 
http://voidnetwork.blogspot.com/ 
επαφή/ συμμετοχή: 
voidinternational@gmail.com 

12.5.16

4ο ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ / EMΠΡΟΣ Programme of 4th Antifascist Festival for Performing Arts at Occupied Theatre EMBROS / Athens












4ο ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ 

στο ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ 

ΘΕΑΤΡΟ ΕΜΠΡΟΣ

ΡΗΓΑ ΠΑΛΑΜΗΔΟΥ 2, ΨΥΡΡΗ


12-22 ΜΑΙΟΥ 2016



ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 


ΠΕΜΠΤΗ 12/5

16:00-19:30 «Πρωτοβουλία για το Σπίτι των Γυναικών»: παρουσίαση του εγχειρήματος | Προβολή της ταινίας «Μητριαρχία», σκηνοθεσία Νίκου Κορνήλιου.

20:00-21:00 Θεατρική παράσταση «Το Μάθημα» του Ευγένιου Ιονέσκο, σκην. Νέλλη Καρρά. 

21:15-22:30 Ντοκιμαντέρ Η ελληνική ερευνητική δημοσιογραφία σε πρώτη προβολή έκπληξη!

23:00 Live Κλειώ Καραμπελιά, Nadi Raj + Ηindigo & Νίκος Τουλιάτος, EleKtroBalKana.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13/5

12:00-14:00 Εργαστήριο «Πολιτισμικές ταυτότητες και προσωπική αφήγηση». Εργαστήριο βιωματικής ανάγνωσης με στόχο την αναγνώριση των στοιχείων που συγκροτούν τις σύγχρονες πολιτισμικές ταυτότητες και την δημιουργία μιας ανοιχτής προσωπικής αφήγησης. Συντονίστρια Χριστιάνα Μυγδάλη.

16:30-19:00 Θεματική Συζήτηση: Με αφορμή τη δίκη της Χρυσής Αυγής
Λαμπράκης – Φύσσας: Φασιστικές δολοφονίες τότε και τώρα. Με αφορμή τη δίκη της Χρυσής Αυγής, συζητάμε την ιστορία των φασιστικών δολοφονιών στην Ελλάδα. Ομιλητές: Θανάσης Καμπαγιάννης, Εκπρόσωπος Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, Σεραφείμ Ι. Σεφεριάδης, Αναπλ. Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, Χρύσα Παπαδοπούλου, δικηγόρος Πολιτικής Αγωγής της οικογένειας Φύσσα.  Συντονιστής: Κυριάκος Μπάνος

19:30-20:30 Θεατρική παράσταση «Τίτλοι ιδιοκτησίας, οι χαρακτήρες και τα χαρακτηριστικά τους», ομάδα ΛάVa.

21:00-23:00 Θεατρική παράσταση «Α-στερητικό reloaded», ομάδα Συντεταγμένοι

23.30 Live Nalyssa Green, Bliondy’s Reggae Band, Vodka Rag



ΣΑΒΒΑΤΟ 14/5

12:00-13:00 Παιδικό θέατρο «Ο νεαρός βασιλιάς» του Όσκαρ Ουάιλντ, δραματοποιημένη αφήγηση παραμυθιού, ομάδα Μικρές Συντεταγμένες

16:00-19:00 Θεματική Συζήτηση: Αποϊδρυματοποίηση Τώρα! Το ιστορικό της κοινωνικής κατασκευής ενός εγκλήματος διαρκείας.
Ομιλητές: οι καταληψίες/μέλη της ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΑΝΟΧΗΣ. Παρέμβαση από τον Γιώργο Νικολαΐδη, Ψυχίατρο, Δ/ντή Δ/νσης Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού. | Προβολή ντοκιμαντέρ «Από το Άσυλο στην Κοινωνία» (17΄) από την τετραήμερη κατάληψη του παραρτήματος ΑμεΑ Λεχαινών Ηλείας, σκην. Αντ Ρέλλας. | Performance : «Ανθρώπινοι Ζωολογικοί Κήποι: Το Κλουβί» σκην. Νέλλη Πουλοπούλου σε συνεργασία με την Κίνηση Καλλιτεχνών με Αναπηρία. Συντονιστής: Αντώνης Ρέλλας.

19:00-19:30 Χορός Παρουσίαση εργαστηρίου κινητικού αυτοσχεδιασμού DanceAbility, ομάδα Έξις. (Πλατεία Αγ. Αναργύρων)

19:30-21:00 Θεατρική παράσταση «Οι Δίκαιοι» του Α. Καμύ, σκην. Δημήτρης Λιόλιος, ομάδα Μιμίδια.

21:15-21:45 Μουσικοχορευτική παράσταση UBUNTU DRUM and DANCE GROUP. Παναφρικανικό μουσικοχορευτικό συγκρότημα.

22:00-23:30 Θεατρική παράσταση «Σουρελαϊκέν», κειμ./σκην. Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, ομάδα Τσούκου Τσούκου.

24:00 Sound System Antifa TECHNO unity: PETROS FLOORFILLER | GEORGE G | WAR | DUAT aka FABIO EHUTY | BEAUTIFOOL | LO | ECHOSENSE PROJECT (Διοργάνωση/Επιμέλεια: ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ. Visual Art: Void Optical Art Lab)

Παράλληλες δράσεις

12:00-14:00 Ξενάγηση στα Μουσεία Πολιτικών Εξορίστων Μακρονήσου και Άη Στράτη.

13:00-18:00 Συλλογική κουζίνα WATOTO AFRIKA (Φουαγιέ)

18:00-22:00 Checkpoint Θετική Φωνή (Κέντρο πρόληψης για τον HIV). Δωρεάν, ανώνυμο, γρήγορο τεστ για τον HIV από τον Σύλλογο Οροθετικών Ελλάδας Θετική Φωνή.



ΚΥΡΙΑΚΗ 15/5

12:00-13:00 Εργαστήριο Κατασκευή φιγούρας Καραγκιόζη

13:00-14:00 Θέατρο σκιών «Ο Καραγκιόζης και τα εκατό μνημόνια», Θίασος Εμπρός Μαέστρο.

16:00-19:00 Θεματική Συζήτηση για το προσφυγικό  Γκρεμίζουμε ορατούς και αόρατους φράχτες.
Τα κέντρα καταγραφής και κράτησης μεταναστών: α) H εμπειρία από το κέντρο της Μόριας Λέσβου. Ομιλήτρια: Κατερίνα Ροζάκου, ανθρωπολόγος. β) Η εμπειρία της πρόσφατα αποφυλακισμένης αγωνίστριας από το κέντρο κράτησης μεταναστριών Ελληνικού, Σαναέ Ταλέμπ. Ομιλήτρια: η ίδια. | Η εμπειρία και ο αγώνας των Δομών Αλληλεγγύης: Η Αυτοοργανωμένη Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στο Πεδίο του Άρεως. Η καταστολή του κινήματος των Αλληλέγγυων-το παράδειγμα της Μυτιλήνης. Ομιλητής: Μπάμπης Μαγουλάς, Κοινωνιολόγος Υγείας. Φιλοξενία προσφύγων 5ο Λύκειο Αθηνών, ομιλητής: S. Dakdouk Kastro. Ομάδα Αλληλεγγύης Λέσβου (ΠΙΚΠΑ Μυτιλήνης), ομιλήτρια: Ευγενία Τζιάκα. Και τοποθετήσεις από αλληλέγγυους των δομών-καταλήψεων Κατάληψη Δερβενίων 56, Ξενοδοχείο City Plaza, Στέγη Προσφύγων Νοταρά 26, Κάνιγγος. | Πρόσφυγες και εκπαίδευση – Ανοιχτά σύνορα, ανοιχτά σχολεία Ομιλήτρια: Ντίνα Γκαρανέ, εκπαιδευτικός, Γ’ ΕΛΜΕ Αθήνας | Οι πρόσφυγες, η πρόσβασή τους σε υγειονομική φροντίδα και η μάχη για δημόσια δωρεάν υγεία για όλους. Ομιλητής: Κώστας Καταραχιάς, γιατρός Νοσοκομείο Αγ. Σάββας | Πρόσφυγες με αναπηρία: Οι πλέον ευάλωτοι των ευαλώτων. Ομιλητές: Βαγγέλης Καρέλης, Αθλητής-Ακτιβιστής με αναπηρία, Χρήστος Κωνσταντακόπουλος, Εργαζόμενος 18 ΑΝΩ, Ακτιβιστής με αναπηρία, Αλέξανδρος Ταξιλδάρης, Γιατρός – Σύλλογος ΠΕΡΠΑΤΩ. Συντονίστρια: Νατάσσα Νταϊλιάνη.

19:00-21:00 Κοινωνική Κουζίνα «Ο Άλλος Άνθρωπος», μαγείρεμα στον πεζόδρομο έξω από το θέατρο.

20:45-23:15 Μουσικοθεατρική παράσταση Δε Variete vol.2 «Η Επιστροφή» & Σπύρος Γραμμένος.

23:30 Live Kulluwahat, Mode Plagal



ΔΕΥΤΕΡΑ 16/5

12:00-14:00 Εργαστήριο «Πολιτισμικές ταυτότητες και προσωπική αφήγηση». Εργαστήριο βιωματικής ανάγνωσης με στόχο την αναγνώριση των στοιχείων που συγκροτούν τις σύγχρονες πολιτισμικές ταυτότητες και την δημιουργία μιας ανοιχτής προσωπικής αφήγησης. Συντονίστρια Χριστιάνα Μυγδάλη.

18:30-20:00 Θεατρική παράσταση «Ανθρώπινοι ζωολογικοί κήποι: H Συνέντευξη», σκην. Νέλλη Πουλοπούλου, ομάδα Quilombola.

20:00-20:30 Προβολή της ταινίας μικρού μήκους «Έξοδος», σκην. Λίλιαν Καλλίτση (Φουαγιέ).

20:30-22:00 Θεατρική παράσταση «Η Απολογία του Θεόφιλου Τσάφου» του Νίκου Κούνδουρου, σκην. Βασίλης Κυριάκου.

22:15-23:00 Στέκι Ορίζοντας Γεγονότων: Προβολή της αντιρατσιστικής ταινίας «Ο μπάσταρδος», Τυνησία [28′] | Ποιητές διαβάζουν ποίηση [Τζίμης, Μ-Didi, KH κ.ά.]

23.00 Live Afro Cargo, Night  Shift, Αέρα Πατέρα.



ΤΡΙΤΗ 17/5

16:00-18:00 Θεματική συζήτηση «Ολοκαύτωμα και εκπαίδευση», Παιδαγωγική ομάδα «Το Σκασιαρχείο».
Όψεις της διδασκαλίας του Ολοκαυτώματος, του βιωμένου ιστορικού τραύματος και της ανάγνωσής του. Εισηγητές: Εύη Μανοπούλου, Μπάμπης Μπαλτάς, Ράνια Καλαντζή.
Στα πλαίσια της εκδήλωσης θα γίνουν: Παρουσίαση του βιβλίου «Block 25» της Καρολίνας Γαβριηλίδη, επιζήσασας του Άουσβιτς (επιμέλεια Λευτέρη Ξανθόπουλου, εκδ. Γαβριηλίδη 2016) | Ανάγνωση ποιημάτων από την συλλογή «Οι απαγορευμένοι του Τρίτου Ράιχ» (Futura, 2014) του Χρήστου Τσανάκα από τον ίδιο τον συγγραφέα και ραδιοφωνικό παραγωγό.

18:30-19:45 Θέατρο του Καταπιεσμένου – Θέατρο φόρουμ: Πώς ο φασισμός προσπαθεί να κυριαρχήσει στον δημόσιο χώρο και πώς το αντιμετωπίζουμε.

20:00-21:00 Θεατρική Παράσταση «Refuseniks, ένα δρώμενο. Ούτε μία ώρα στο στρατό», σκην. Ίρις Μπουκαρή.

21:15-22:30 Θεατρική Παράσταση «Rachel Corrie» των Alan Rickman και Katerina Viner,  σκην. Μάνια Παπαδημητρίου

23:00 Live Klezmer Yunan, Πέτρος Σαριδάκης, Ευτυχομανία – Σούλης Λιάκος, Greeklish Babylon, Νίκος Ζιώγαλας.



ΤΕΤΑΡΤΗ 18/5

12:00-14:00 Εργαστήριο «Πολιτισμικές ταυτότητες και προσωπική αφήγηση». Εργαστήριο βιωματικής ανάγνωσης με στόχο την αναγνώριση των στοιχείων που συγκροτούν τις σύγχρονες πολιτισμικές ταυτότητες και την δημιουργία μιας ανοιχτής προσωπικής αφήγησης. Συντονίστρια Χριστιάνα Μυγδάλη.

16:00-18:30 Εργαστήριο «Δώσε μου το χέρι σου». Εργαστήριο ελεύθερης έκφρασης και δημιουργικής επικοινωνίας Εμψυχώτρια: Χαρά Αλεξάκη

19:00-20:15 Θεατρική παράσταση «Years of the rabbits, a multimedia under(the)ground opera», ομάδα Home Brown Bunnies Team

20:30-21:30 Audiovisual Art & Performance UMBRA project

21:45-22:45 Θεατρική παράσταση «Επικήδειος» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, σκην. Τατιάνα Σκανάτοβιτς 

23:00 Live Invalta, Pareidolia, Al tribe, αγόριαstonilio



ΠΕΜΠΤΗ 19/5

18:30-19:15 Θεατρική παράσταση «Πρόσφυγες», σενεγαλέζικη ομάδα «Μη μαθαίνεις στο παιδί σου να είναι πλούσιο μάθε του να είναι χαρούμενο»

19:30-20:30 Παράσταση κουκλοθεάτρου «Η λίμνη το ‘σκασε», Κουκλοθέατρο Καραμπόλα.

20.45-22:00 Θεατρική παράσταση «Ιάκωβος ή Υποταγή», του Ευγένιου Ιονέσκο, σκην. Βασίλης Οικονόμου, ομάδα ΘΕ.ΑΜ.Α

22:30 Πολυθέαμα Tribal caravan «Gypsies in madness land»: Live music show – Reggae, Βlues World sounds | Theatrical circus and dance show | Live: Muchatrela band | Los Dos o Mas | Λάργκο



ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20/5

12:00-14:00 Εργαστήριο «Πολιτισμικές ταυτότητες και προσωπική αφήγηση». Εργαστήριο βιωματικής ανάγνωσης με στόχο την αναγνώριση των στοιχείων που συγκροτούν τις σύγχρονες πολιτισμικές ταυτότητες και τη δημιουργία μιας ανοιχτής προσωπικής αφήγησης. Συντονίστρια Χριστιάνα Μυγδάλη.

18:00-18:30 Θεατρική παράσταση «Freedom of movement movement of freedom», κειμ./σκην. Δήμητρα Μητσάκη

18:45-19:15 Θεατρική παράσταση «S.O.S» κειμ./σκην. Ελευθερία Βλάχου

19:30-20:45 Θεατρική παράσταση «Φλάι» της Στέλλας Ζαφειροπούλου, σκην, Πέπη Μοσχοβάκου

21:15-23:15 Θεατρική παράσταση «Κοριολανός» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, ομάδα Σπίρτο

23:30 Live Antifa HIP HOP Unity:  Barayanka | Βέβηλος | Monkey Man Cdj Reeko | Dj Differ



ΣΑΒΒΑΤΟ 21/5

12:00-13:30 Παιδικό θέατρο «Σκιομαγειρέματα», Μία ξεχωριστή παράσταση θεάτρου σκιών με τη συμμετοχή των μικρών θεατών, Θίασος Ηλία Καρελλά

14:00-16:00 Εργαστήριο «Το θέατρο και ο κινηματογράφος ως εργαλεία αντιφασιστικής και αντιρατσιστικής δράσης στο σχολείο»
Παρουσίαση του εκπαιδευτικού υλικού για τη φετινή θεατρική παράσταση «Ποιος είναι ο δόκτωρ Κόρτσακ;» του Ντέιβιντ Γκρεγκ, (Πόρτα 2015). Συντονιστές: Φωτεινή Παπαρήγα, Μπάμπης Μπαλτάς. | Προβολή νεανικών ταινιών μικρού μήκους που συμμετείχαν στο πρόσφατο φεστιβάλ της «Κάμερα Ζιζάνιο», εναρκτήρια εισήγηση: Νίκος Θεοδοσίου, σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής της «Κάμερα Ζιζάνιο».

16:00-19:00 Ανθρώπινη Bιβλιοθήκη: Ανθρώπινα Βιβλία από όλες τις κοινωνικές ομάδες που βιώνουν διακρίσεις και ρατσισμό. Διαβάζονται – συζητούν με αναγνώστες.

19:30-20:00 Θεατρική παράσταση «Πηνελόπες», σκην. Αφροδίτη Μητσοπούλου

20:15-21:45 Θεατρική παράσταση «Το παιχνίδι των Κράουζερ», σκην. Χρήστος Θάνος, ομάδα Εμείς

22:00-24:00 Multimedia δράση ποίησης «Οπλισμένες λέξεις ενάντια στο φασισμό», Κενό Δίκτυο

ΠΟΙΗΣΗ: Σίσσυ Δουτσίου | Γιάννης Ραουζαίος | Τάσος Σαγρής+Whodoes | Κατερίνα Ζησάκη | Πόππη Δέλτα | Ιωάννα Γαϊτανάρου | Μαριβή Γαζέτα

MattaBee | FrantzeskaAverbach.

SOUND DESIGN: d.j. Crystal Zero

VIDEO ART: Void Optical Art Laboratory

24:00 Sound System Antifa DUB Unity: Mrs Hcn & Ctn | Stray Dog & Rootsman | Brother Magdi & Brother Mike | Selector Piranhas & Donnie Dub | Didi Kaleya & Dj Liahn | Marios Ntavelis Fundracar Vs War | Mentira Witch Project (Live) | Natural Reaction Sound System Feat Junior X & Black Athena | Dj Booker & Sick Booze | Rollit & Selector Nesta | Sub&Dub Collective – Spiris & Sotokkan | Sub&Dub Collective – Insp-I-ration Sound System | Basik 1
ON THE MIC: Mc Yinka | Mc Bredda Ahmed Ali | Felipe | Lasha | Astronatty  (Διοργάνωση/Επιμέλεια: ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ. Visual Art: Void Optical Art Lab)

Παράλληλες δράσεις 

12:00-14:00 Ξενάγηση στα Μουσεία Πολιτικών Εξορίστων Μακρονήσου και Άη Στράτη.

18:00-22:00 Checkpoint Θετική Φωνή (Κέντρο πρόληψης για τον HIV). Δωρεάν, ανώνυμο, γρήγορο τεστ για τον HIV από τον Σύλλογο Οροθετικών Ελλάδας Θετική Φωνή



ΚΥΡΙΑΚΗ 22/5

14:30-15:30 Εργαστήριο «Όλοι ίσοι, όλοι μοναδικά διαφορετικοί» Θεατρικό παιχνίδι για  παιδιά  7+, Ομάδα Θεάτρου Σελίδα 231

16:00-19:00 Θεματική συζήτηση Τέχνη και κοινωνικά κινήματα
Τέχνη και Εξέγερση: Από την πολιτισμική «βιομηχανία» και την καθεστωτική τέχνη στην αντικουλτούρα και τον πολιτισμικό ακτιβισμό. Ομιλητής: Τάσος Σαγρής (Κενό Δίκτυο), Σκηνοθέτης | Τέχνη και Λογοκρισία: Το παράδειγμα «Ισορροπία του Νας». Ομιλήτρια: Πηγή Δημητρακοπούλου, Σκηνοθέτις | Ανακλαστικά συσπείρωσης στην καλλιτεχνική  κοινότητα και η επόμενη μέρα .Με αφορμή την περίπτωση Σφενδόνη. Ομιλητής: Αργύρης Ξάφης, Ηθοποιός |Τέχνη και Αποκλεισμός: ΠΔ 370 ή πώς η τέχνη αναπαράγει κανονιστικά πρότυπα και προκαλεί αποκλεισμό. Ομιλητές: Αντρέας Κουζέλης, Συγγραφέας-Κοινωνιολόγος,  Πάνος Ζουρνατζίδης, Ηθοποιός | Τέχνη και Αυτοδιαχείριση: Το εγχείρημα του θεάτρου Εμπρός και η απόπειρα καταστολής του. Ομιλήτρια: Τατιάνα Σκανάτοβιτς, Ηθοποιός | Το εγχείρημα του Αντιφασιστικού Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών. Ομιλητής: Βασίλης Κουκαλάνι, Ηθοποιός. Συντονίστρια:  Ντίνα Σταματοπούλου

19:00-20:15 Playback theater Μία (συμ)παράσταση χωρίς σκηνοθεσία με σεναριακό γνώμονα τις εμπειρίες του κοινού, ομάδα Playback Ground.

20:30-21:00 Θεατρική παράσταση «Ντεγκά υπέρ αδυνάτου» σκην. Θοδωρής Τσαπακίδης.

21:30-23:00 Θεατρική παράσταση «Περί όνου σκιάς» του Φρήντριχ Ντύρενματ, σκην. Κώστας Καζανάς, Σοφία Παναηλίδου.

23:30 Live Ρήγας Σκεπετάρης, The Sexy Christians, RadioSol.

Παράλληλη δράση

17:00-19:00 Δημόσια ανάγνωση (στην πλατεία Αγ. Αναργύρων). Παρουσίαση του εργαστηρίου «Πολιτισμικές ταυτότητες και προσωπική αφήγηση».



Σε όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ στο φουαγέ θα γίνεται προβολή φωτογραφιών με θέμα το μεταναστευτικό ζήτημα. Συμμετέχουν οι φωτογράφοι: Δημήτρης Γερονίκος, Μάριος Λώλος, Στέλιος Ματσάγγος, Μυρτώ Παπαδοπούλου, Κώστας Τσιρώνης



Το Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ είναι φιλικό στα Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ).

Το πρόγραμμα του Αντιφασιστικού Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών θα διατίθεται σε μορφή βλεπόντων, Braille, μεγαλογράμματη καθώς και σε κώδικα QR.

Οι θεματικές συζητήσεις θα υποστηρίζονται από ταυτόχρονη διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα [Ε.Ν.Γ.], ενώ για την προσβασιμότητα του λοιπού περιεχομένου ενημερωθείτε μεμονωμένα για την κάθε εκδήλωση http://www.antifaperformingarts.wordpress.com

Οι χειριστές-τριες σκύλων-οδηγών τυφλών είναι ευπρόσδεκτοι-ες με τα σκυλιά τους.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...